رویکردی شبه آزمایشی به تاثیر ادراک بی‌عدالتی ترکیبی (منظور ترکیب عدالت توزیعی، رویه‌ای و تعاملی) بر استرس، فرسودگی و عملکرد

مقدمه: عدالت در طول تاریخ موضوعی تاثیرگذار بر حالات و رفتارهای انسان‌ها در محیط‌های اجتماعی بوده است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ادراک بی‌عدالتی ترکیبی (توزیعی، رویه‌ای و تعاملی) بر استرس، فرسودگی هیجانی و عملکرد اجرا شد. روش: روش پژوهش شبه‌آزمایشی و جامعه آماری پژوهش را کارکنان دو مجموعه صنعتی ‌در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آن‌ها صد و بیست و هشت نفر بر پایه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی همتا‌ انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه عدالت و بی‌عدالتی گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل دو سناریوی دستکاری عدالت و بی‌عدالتی، پرسشنامه استرس شغلی (گل‌پرور و همکاران، 2012)، پرسشنامه فرسودگی هیجانی (مولکی و همکاران، 2006) و پرسشنامه ارزیابی عملکرد (ناگیوئن و همکاران، 2012) بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون t گروه‌های مستقل (برای تعیین تاثیر دستکاری اعمال شده)‌ و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاصل از آزمون t گروه‌های مستقل نشان داد که دو سناریوی دستکاری عدالت و بی‌عدالتی دارای تاثیر معنادار بر ادراک عدالت و بی‌عدالتی بوده‌اند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) نیز نشان داد که بین گروه عدالت و بی‌عدالتی در فرسودگی هیجانی و عملکرد تفاوت معنادار وجود دارد (0/05>p)، ولی در استرس تفاوت معناداری بین دو گروه عدالت و بی‌عدالتی به دست نیامد (0/05<p). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با ادراک بی‌عدالتی افراد در محیط‌های کار با سرعت بیشتری دچار فرسودگی می‌شوند و به دنبال آن عملکرد تضعیف می‌شود.